پنجاه و چهار ماهگی

سلام به گلهای بهاری خودم

حالتون چطوره

بازهم یه هفدهم دیگه نوید یک ماه بزرگ شدن شما و باز هم زمزمه قلبی همه آرزوهای من برای شما که از خدای مهربون می خوام

امروز پنجاه و چهار ماهه شدید 4/5 سال گذشت از هفدهم آبان هشتاد و نه و چه پر فراز و نشیب بوده این مدت ...

انقدر سریع گذشت که باورکردنی نیست

من هنوز توی خیالم از  شیر و پوشک شما خاطره دارم شما ولی رو به جلو و سوالات جدیدتون که میخکوبم می کنه

تارا : ما کی میریم پیش دبستانی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خدای مهربات من تکه های روحم را نگهدار باش ....

**مدتیه که دلم می خواد یه پست درست و حسابی بزارم و وقایع این مدت رو تعریف کنم

ایشالا به زودی انجام خواهم داد...